پيروزی انقلاب اسلامی
22 بهمن روز سقوط رژيم سلطنت،روز انقراض شاهنشاهی و روز پايان عمر پهلوی بود.دنيا در اين روز وحدت ملت ايران را شناخت،كاخ ها درهم كوبيده شد.پادگان ها يكی پس از ديگری تسخير و فرماندار نظامی تهران توسط مردم دستگير گرديد ولی وقتی با او مصاحبه می شد هنوز در خيال شاه بود و خود را سرباز و وظيفه شناسی می دانست كه به فرمان اعلی حضرت عمل كرده است،باور نمی كرد كه در چنگ انقلابيون قرار دارد.مردم ساختمان های ساواك و زندان های رژيم شاه را گرفتند.سران درجه اول رژيم به مخفيگاه رفتند و يا فرار كردند،رزمندگان اسلامی در همه جا در تعقيب طاغوتيان بودند.مساجد به مراكز مستحكمی برای مبارزه با ضد انقلاب تبديل شد.روحانيون در همه جا فعاليت چشم گيری داشتند،دولت موقت با اتكا به نيروی رهبری انقلاب و مردم عملاً شروع به كار كرد.عبارت « در طلوع آزادی جای شهدا خالی »در همه جا از جمله تلويزيون نقش بست.ايران آزاد شده بود،رژيم نيرومند شاهنشاهی با آن قدرت عظيم نظامی و حمايت همه جانبه ی خارجی متلاشی شده بود.باور نكردنی بود اما واقعيت داشت…
جوانان مسلح مسلمان در سراسر كشور امنيت و نظم شهرها را برعهده داشتند،همه جا سنگر ساخته شده بود تا حملات پراكنده ی ضد انقلاب را متوقف سازند.فقط دستورات امام خمينی رحمه الله عليه قابليت اجرا داشت.امام در چهره ی يك شخصيت روحانی موفق از آزمايش های بزرگ درآمده كه رهبری انقلاب را با توانايی كامل عهده دار بوده،نقطه ی مهم در تصميم گيری بود.
(تاريخ سياسی معاصر ايران.جلال الدين مدنی)