شما اگر وارد منزلی شدید که می دانید این خانه نه صاحبی دارد و نه حسابی ، نه دوربینی در کار است و نه کنترلی ، هیچ دلیلی برای نظم و دقت و انضباط در کارهای شما نیست . در خانه ی رها ، ما هم رها هستیم و هر چه ریخت و پاش نکنیم و نفس خود را کنترل کنیم ، ضرر کرده ایم ، ولی اگر بدانیم که این خانه صاحب و حسابی دارد و تمام رفتار ما زیر نظر اوست ، به گونه ای دیگر زندگی خواهیم کرد . اگر ایمان بیاوریم که این هستی ، صاحبی دارد به نام خدای حکیم و حسابی در کار است به نام معاد و برای تمام افکار و رفتار و گفتار ما پاداش یا کیفری هست ، ما نیز حساب کار خود را می کنیم و خواسته های نفس سرکش خود را مهار می کنیم . کارهایی را که صاحب خانه نمی پسندد ، انجام نمی دهیم زیرا می دانیم به حساب تمام کارهای خیر یا شرّ ما رسیدگی می شود و خداوند در کمین ماست !

(تمثیلات . حجّت الاسلام و المسلمین محسن قرائتی . ص 16)