يكی از سؤال هايی كه در رابطه با قضيه ی كربلا مطرح است اين است كه امام حسين عليه السلام با وجود آن كه می‌ دانستند در اين راه به شهادت می رسند و بين ايشان و لشكر كوفه درگيری‌ و جنگ اتفاق خواهد افتاد و در نهايت اهل بيتشان به اسارت می روند،چرا آن ها را در اين سفر به همراه آوردند؟
پاسخ اول:يكی از عادات عرب اين بوده كه زن و عيالات را همراه خود در جنگ ها می آوردند.
پاسخ دوم:امام حسين عليه السلام از آن جا كه در اين قيامشان رسالتی عظيم را بر دوش دارند كه همان بيداری امت اسلامی است و اين رسالت احتياج به طی مراحل دارد،يك مرحله ی آن توسط شهادت افراد تحقق پيدا می كند و در مرحله ی دوم كه بعد از شهادت محقق می شود بايد با خطابه ها و اظهار مظلوميت اهل بيت عليهم السلام و ظلم هايی كه از طرف يزيد و دستگاه خلافت بر آن ها وارد شده،ادامه يابد تا رسالت حسينی عليه السلام كامل شود.اين بخش دوم را خانواده ی امام حسين عليه السلام و اسيران كربلا به نحو احسن به اتمام رساندند.
امام حسين عليه السلام می دانستند كه اگر خودشان و فرزندان و اصحابشان كشته شوند و اهل بيت ِ به اسارت رفته ی ايشان آن افشاگری ‌ها را نكنند،همه ی خون ايشان به هدر می‌ رود.لذا امام حسين عليه السلام همراه داشتن خانواده شان را ضروری‌ می دانستند.
آن روز كه آهنگ سفر داشت حسين (ع)
از راز شهادتش خبر داشت حسين (ع)
اين بود سقينه النجاه و همره
هفتاد و دو واژه در نظر داشت حسين (ع)