مورخان ذكر كرده اند كه حضرت اباالفضل العباس عليه السلام اراده ی رفتن به ميدان نمودند،امام حسين عليه السلام از او خواستند تا برای اطفال آب بياورد.حضرت عباس عليه السلام مشك را برداشتند،سوار بر اسب شدند و به طرف شطّ فرات حركت نمودند.چهار هزار نفر او  را احاطه كرده و از هر طرف به او تير اندازی نمودند.ولی حضرت توجهی‌نكردند و دشمن را به تنهايی از كنار شط دور زدند.با آرامش تمام كنار نهر فرود آمدند.دست بردند،مشتی آب برداشتند،چون خواستند بياشامند به ياد تشنگی امام حسين عليه السلام و اطفال و خانواده ی حضرت افتادند.آب را بر روی آب ريختند و آن شعر معروف را خواندند:

يا نفس! من بعد الحسين (ع) هونی
و بعده لاكنت أن تكونی
هذا حسين (ع) وارد المنون
و تشربين بارد المعين
تاالله ما هذا فعال دينی

«ای نفس!بعد از حسين (ع) خوار باشی و بعد از او  زنده نباشی.اين حسين (ع) است كه بر مرگ وارد شده ولی تو آب سرد و گوارا می آشامی.به خدا سوگند اين از  عملكرد  دين من نيست.»

آن گاه مشك را پر از آب كرده و سوار بر اسب شدند و به طرف خيمه ها حركت كردند.دشمن راه را بر او بست…

سؤال شد كه چرا حضرت عباس عليه السلام آب نياشاميدند تا سيراب شده با قوت و نيروی بيشتر بر دشمن حمله كنند و آنان را نابود سازند و از اين راه بتوانند به امام حسين عليه السلام و دين اسلام بيشتر خدمت كنند؟

اولاً:هدف امام حسين عليه السلام در واقعه ی‌كربلا كشتن عموم مردم نبود بلكه هدف اصلی حضرت،بيداری امت اسلامی است و كشتن دشمن بايد در حد ضرورت باشد.

ثانياً:مسأله ی اثبات مظلوميت امام حسين عليه السلام است كه در طول تاريخ مردم را به ايشان متوجه ساخته و دل ها را سوزانده است و منجر به نهضت ها و شورش هايی عليه حكومت يزيد و يزيديان شده است.

ثالثاً:حضرت اباالفضل عليه السلام می‌دانستند كه چه آب بياشامدند و چه نياشامدند او  و  برادرش امام حسين عليه السلام كشته خواهند شد لذا چه بهتر با لب عطشان به ملاقات پروردگارش رفته و به شهادت نايل آيند.

رابعاً:حضرت عباس عليه السلام اين را خيانت می‌دانستند كه خود آب بياشامند در حالی كه امام حسين عليه السلام و خانواده اش و تمام اهل بيتش تشنه هستند.اين خلاف ادب است كه امام  تشنه باشد و انسان خود را سيراب كند.

خامساً:ايثار از سجايا و اخلاق نيكوی اهل بيت عليهم السلام بوده است.حضرت عباس عليه السلام در اين واقعه نهايت ايثار و از خود گذشتگی را نسبت به امام حسين عليه السلام  و اهل بيت ايشان نشان دادند.

(واقعه ی عاشورا و پاسخ به شبهات.علی اصغر رضوانی)

عطشان به كنار آب يعنی‌ عباس (ع)
منظومه ی شعر ناب يعنی عباس (ع)
جانبازترين ستاره در وادی خون
مردانه ی بی حساب يعنی عباس (ع)
جانبازی ‌بی‌شماره يعنی عباس (ع)
سجاده ی پرستاره يعنی عباس (ع)
بر دفتر سبز عشق پايانی نيست
معشوق هزار باره يعنی عباس (ع)