امام حسن عسکری علیه السلام با وجود همه فشارها، کنترل ها و مراقبت های بی وقفه حکومت عباسی، یک سلسله فعالیت های سیاسی، اجتماعی و علمی در جهت حفظ اسلام و مبارزه با افکار ضد اسلامی انجام می دادند که می توان آن ها را بدین گونه خلاصه کرد:

1) کوشش های علمی در دفاع از آیین اسلام و ردّ اشکال ها و شبهات مخالفان و نیز تبیین اندیشه صحیح اسلامی

2) ایجاد شبکه ارتباطی یا شیعیان مناطق مختلف از طریق نمایندگان و اعزام پیک ها و ارسال پیام ها

3) فعالیت سرّی سیاسی به رغم تمامی کنترل ها و مراقبت های حکومت عباسی

4) حمایت و پشتیبانی مالی از شیعیان؛ به ویژه یاران خاص خود

5) تقویت و توجیه سیاسی رجال و عناصر مهم شیعه در برابر مشکلات

6) استفاده گسترده از آگاهی غیبی برای جلب منکران امامت و دلگرمی شیعیان

7) آماده سازی شیعیان برای دروان غیبت فرزند خود؛ امام دوازدهم؛ حضرت مهدی علیه السلام

…………………………………………

منبع: tarikheslam.com

عارفان، مشتاق زمزمه و گفت و گو با محبوبند. نشانه این اشتیاق، در چشم دوختن به وقت نماز و حالت انتظار برای وقت اذان است.

رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم بخشی از وقت خویش در خانه را به عبادت اختصاص می دادند.1 در همه حال، نشست و برخاستن حضرت، همرا با یاد خدا بود: «و کانَ لا یقومُ و لا یجلسُ إلا علی ذکرِ الله».2

به نقل از شهید ثانی در اسراره الصّلوه، پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم برای وقت نماز انتظار می کشیدند و شوقشان برای عبادت افزون می شد و چشم به راه رسیدن وقت نماز بودند.3 نماز و عبادت را بسیار دوست می داشتند و می فرمودند: «جُعِلَ قرّهَ عَینی فِی الصّلاهِ و الصّومِ»:4 روشنایی چشم من در نماز و روزه قرار داده شده است.

در ماه رمضان، عاشقانه تر عبادت می کردند. دستور می دادند برایشان خیمه ای در مسجد می زدند و خود را فارغ و خالص برای عبادت و اعتکاف می ساختند.5

به ابوذر غفاری می فرمودند: « ای ابوذر! خداوند نماز را محبوب من ساخته است همچنان که غذا را محبوب گرسنه و آب را محبوب تشنه قرار داده است. گرسنه، هرگاه طعام بخورد، سیر می شود و تشنه، با خوردن آب سیراب می گردد ولی من از نماز سیر نمی شوم. «… و أنا لا أشبعُ منَ الصّلاهِ».6

…………………………………………………….

پی نوشت ها:

1)محجّه البیضاء.ج4.ص 60

2)همان.ص 130

3)سنن النّبی.ص 268

4)همان

5)بحارالانوار.ج16.ص273

6)سنن النّبی.ص 269

(برگرفته از سیره اخلاقی پیامبر اعظم (ص).جواد محدثی)

به نام خداوند بخشنده مهربان!

به نام خدا (آغاز می کنم) و از خدا (یاری می جویم) و (سیر من) از خدا و به سوی خدا و در راه خدا و (پایدار) بر آئین رسول خدا است و بر خدا توکل کردم و هیچ جنبش و توانی جز به وسیله خدای والا مرتبه بزرگوار نیست.

بارالها! من خود را به تو می سپارم و روی خود را به سوی تو می دارم و کارم را به تو وامی گذارم و رستگاری از هر بدی دنیا و آخرت را تنها از تو می طلبم.

بارالها! حقا که تو مرا از هرکس دیگری بسنده هستی و هیچ کس مرا از تو کافی نیست. پس مرا در آن چه از آن می ترسم و بیم دارم از دیگری کفایت فرما و از (مشکلات) کارهایم برایم گشایش و روزنه خروج قرار ده. حقا که تو می دانی و من نمی دانم و تو می توانی و من نمی توانم و تو بر هر چیز توانایی.

به رحمتت ای رحم کننده ترین رحم کنندگان!

……………………………………………….

پی نوشت:

(مهج الدعوات.ص 157. به نقل از فرهنگ جامع سخنان امام حسین علیه السلام.علی مویدی)

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم اساساً مبعوث شده بودند تا جامعه بشری را از ضلالت نجات داده، دین خـدا را بر روی زمین حاکم سازند. به همین منظور اولین رسالت ایشان ابلاغ احکام دین الهی بود که از ابتدا تا به آخر عمر شریفشان بدان مشغول بودند. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم که با امر «تبلیغ رسالت الهی» از کوه حراء به سوی مکه روانه شده بودند، اعتقاد داشتند که رسالت اصلی شان ابلاغ احکام الهی است.

«فإنّما علیکَ البلاغُ و علینا الحِساب» (سوره رعد،آیه40)

در حجه الوداع-یعنی زمانی که چیزی به آخر حیات پر برکتشان باقی نمانده بود- بار دیگر مورد خطاب الهی قرار می گیرند و می شنوند که خداوند می فرماید:«یا أیُها الرّسول بلّغ ما أنزلَ إلیک مِن ربّک و إن لَم تَفعل فما بلّغتَ رسالَته…» (سوره مائده،آیه 67) و بدین ترتیب کل رسالت حضرتش در میان این دو «بلّغ» (ابلاغ کن) معنا می یابد.

بر این اساس با رجوع به فعل، قول و روش نبوی صلی الله علیه و آله و سلم معلوم می شود که ایشان در هر سه مقام، الگوی معتبری برای مسلمانان بوده و به فرموده ی خداوند الگوی الهی بر روی زمین می باشند. 1

……………………………………………………..

پی نوشت ها:

1) اصغر افتخاری، سیره تبلیغی پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلم)،مرکز چاپ تبلیغاتی اسلامی،1377،ص 80

(برگرفته از مقاله طلبه خانم حدیث کوهی)

 از شخصیت فاطمه (س) سخن گفتن بسیار دشوار است. فاطمه (س) یک “زن” بود؛ آن چنان که اسلام می خواهد که زن باشد. تصور سیمای او را پیامبر (ص) خود رسم کرده بود و او را در کوه های سختی و فقر و مبارزه و آموزش های عمیق و گفت انسانی خویش پرورده و ناب ساخته بود. وی در همه ابعاد گوناگون “زن بودن” نمونه شده بود:

مظهر یک “دختر” در برابر پدرش
مظهر یک “همسر” در برابر شوهرش
مظهر یک “مادر” در برابر فرزندانش
مظهر یک “زن مبارز و مسئول” در برابر زمانش و سرنوشته جامعه اش.

در میان همه جلوه های خیره کننده روح بزرگ فاطمه (س) آن چه بیش از همه برای من شگفت انگیز است این است که همسفر و همگام و هم پرواز روح عظیم علی (ع) است. او در کنار علی (ع) تنها یک همسر نبود، که علی (ع) پس از او همسرانی دیگر نیز داشت؛ علی (ع) در او به دیده یک دوست، یک آشنای دردها و آرمان های بزرگش می نگریست و انیس خلوت بی کرانه و اسرارآمیزش و همدم تنهایی بزرگش.

این است که علی (ع) هم اورا به گونه ای دیگر می نگرد و هم فرزندان او را. پس از فاطمه (س) علی (ع) همسرانی دیگر می گیرد و از آنان فرزندانی می یابد اما از همان آغاز، فرزندان خویش که از فاطمه (س) بودند را “بنی فاطمه (س)” و فرزندان دیگرش را “بنی علی (ع)” می خواند.

خواستم بگویم که فاطمه (س) دختر خدیجه بزرگ است.
خواستم بگویم که فاطمه (س) دختر محمد (ص) است.
خواستم بگویم که فاطمه (س) همسر علی (ع) است.
خواستم بگویم که فاطمه (س) مادر حسنین (ع) است.
خواستم بگویم که فاطمه (س) مادر زینب (س) است.
دیدم که فاطمه (س) نیست.
نه، این ها همه هست و این همه، فاطمه (س) نیست.

فاطمه (س)، فاطمه (س) است …

……………………………………………………………

(منبع: علی شریعتی،فاطمه فاطمه است)

امام حسن عسکری علیه السلام در نامه ی خویش به علی بن حسین بن بابویه قمی خط سیر روشنی برای شیعیان و پیروان خود ترسیم کرده اند که متضمن اصول و احکام شریعت اسلام است:

«تو را به پرهیزکاری از خدا، اقامه ی نماز و دادن زکات سفارش می کنم که نماز، از مانع زکات (کسی که زکات نمی دهد) پذیرفته نمی شود.

و تو را به درگذشتن از گناه دیگران و فرو خوردن خشم، صله ی رحم و یاری کردن به برادران، تلاش در راه برآوردن نیازهای آنان در حالت سختی و آسانی، هم چنین برباری در نزد مواجه شدن با نادانی نادانان، تفقّه در دین و ملاحظه کاری در کارها، پیمان بستن به عمل به قرآن، اخلاق خوش و امر به معروف و نهی از منکر سفارش می کنم که خداوند متعال فرموده است: ” در بسیاری از رازگویی های ایشان خیری نیست مگر کسی که (بدین وسیله) به صدقه یا کار پسندیده یا سازشی میان مردم، فرمان دهد".

هم چنین تو را به اجتناب کردن از همه ی گناهان و بدی ها سفارش می کنم. بر تو باد به نماز شب چرا که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم به حضرت علی علیه السلام چنین سفارش کردند که: “ای علی! بر تو باد به خواندن نماز شب، بر تو باد به خواندن نماز شب، بر تو باد به خواندن نماز شب. هرکس نماز شب را سبک بشمارد از ما نیست".

به وصیت من عمل کن و همه ی شیعیان مرا به آن چه تو را به آن امر کردم امر کن تا به آن عمل کنند. بر تو باد به صبر و انتظار فرج که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرموده است: “برترین اعمال امت من انتظار فرج می باشد” …».

…………………………………………
پی نوشت:
(شعب الایمان،ج2،ص43.به نقل از الانوار البهیه،ص319.به نقل از خورشید سامرا،سید منظر حیکم و عبدالرزاق صالحی،ص254)

در بررسی علل هجرت حضرت معصومه سلام الله علیها به ایران می توان گفت که وضعیت بحرانی سیاسی و اجتماعی دوره عباسیان در این امر تأثیرگذار بوده است مثلاً شرایط دشوار علویان که در آن امنیت جانی و مالی نداشتند، یکی از دلایل می باشد. در چنان شرایطی حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها تصمیم گرفتند تا از مدینه به ایران هجرت کنند.

احتمالات دیگری نیز مطرح است:
1) بنابر برخی گزارش ها امام رضا علیه السلام و حضرت معصومه سلام الله علیها هر دو از یک مادر متولد شده اند. عشق و علاقه آن حضرت به امام رضا علیه السلام به گونه ای بود وی هرگز نتوانست دوری از برادر را تحمل کند.
2) برخی نقل کرده اند که امام رضا علیه السلام از مرو نامه ای خطاب به حضرت معصومه سلام الله علیها نوشتند و به دست یکی از غلامان مورد اعتماد خود دادند تا آن را به دست ایشان در مدینه برساند. حضرت معصومه سلام الله علیها نیز پس از دریافت نامه آماده سفر شدند.

3) برتری سرزمین قم و محوریت آن در آینده یکی از علل هجرت حضرت معصومه سلام الله علیها به ایران بود. اهالی قم از همان قرون اولیه به طرفداری و پیروی از اهل بیت علیهم السلام مشهور بوده اند و از سوی دیگر مردم قم همواره مورد ستایش ائمه علیهم السلام بوده اند.
4) برخی گفته اند که مأمون حضرت معصومه سلام الله علیها را از امام رضا علیه السلام خواستگاری نمود و حضرت به اجبار نامه ای به ایشان نوشتند و از ایشان خواستند که راهی مرو شوند.
5) حضرت معصومه سلام الله علیها برای فرار از ظلم و ستم حکومت و نشر و تبلیغ آیین محمدی صلی الله علیه و آله و سلم و فاش کردن چهره عباسیان و مظلومیت خاندان اهل بیت علیهم السلام و روشن ساختن اذهان جامعه نسبت به امامت و ولایت، هجرت را برگزیدند.

از جمع بندی میان احتمالات فوق، گزینه های اول و چهارم مردود است زیرا در منابع معتبر تاریخی یا روایی دیده نشده است اما احتمالات دیگر هر کدام می تواند دلیلی قانع کننده برای هجرت حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها به ایران باشد.

(بررسی احوال فرزندان امام موسی کاظم علیه السلام.سید یاسین زاهدی)

صبح سردی بود. با امام کاظم علیه السلام می رفتیم به زمین های کشاورزی سر بزنیم. غلام سیاهی ما را دید و بدون این که بشناسدمان، برایمان هیزم آورد و آتش روشن کرد و غذا داد بخوریم تا گرم شویم.

هنگامی که می خواستیم برویم، امام علیه السلام فرمودند: «صاحب این غلام را پیدا کن.»

پیدایش کردم. حضرت به او فرمودند: «می خواهم غلامت را با زمینی که در آن کار می کند بخرم. می فروشی؟»

مرد فروخت؛ هم غلام را و هم زمین را به هزار دینار. بعد امام غلام را صدا زدند و به او فرمودند: «از همین حالا آزادی. این زمین هم مال خودت».

اما غلام هاج و واج نگاه می کرد و گویا نمی شنید و نمی فهمید امام چه می فرمایند. امام که چنین دیدند فرمودند : «چرا تعجب کرده ای؟ خدای بزرگ در قرآن کریم می فرمایند که خوبی را باید با خوبی پاسخ داد.»

(ویژه نامه ی امام شکیبایی.معاونت فرهنگی و اجتماعی اداره ی اوقاف)

امام مهدی عجّل الله تعالی فرجه الشّریف :

« خدا با ما است و نیازمند یاری دیگری نیستیم . حق با ما است و باکی نیست که کسی از ما روی بگرداند » .
(الغیبه.طوسی.ص285)

« ملعون است کسی که نماز صبح را عمداً تا ناپدید شدن ستارگان به تأخیر بیندازد » .
(الغیبه.طوسی.ص271)

« ما در رسیدگی و سرپرستی شما کوتاهی و اهمال نکرده و یاد شما را از خاطر نبرده ایم که اگر جز این بود ، دشواری ها و مصیبت ها بر شما فرود می آمد و دشمنان شما را ریشه کن می نمودند » .
(احتجاج.ج2.ص323)

« هیچ عملی مانند نماز ، بینی شیطان را به خاک نمی مالد » .
(بحارالانوار.ج53.ص176)

ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی

دل بی تو به جان آمد وقت است که باز آیی …

حضرت فاطمه سلام الله عليها :

« شيعيان ما از بهترين افراد اهل بهشتند و همه ي دوستان ما و دوستان دوستان ما و دشمنان دشمنان ما همه در بهشت خواهند بود .
كسي كه با قلب و زبان تسليم ما اهل بيت شده ، اما از اوامر ما سرپيچي كند و نواهي و موارد پرهيز را محترم نشمرد ، از شيعيعان واقعي ما نخواهد بود ؛ گرچه اين گروه نيز پس از پاك شدن از گناهان و تحمل مشكلات روز قيامت و قرار گرفتن اندك زماني در طبقات بالاي جهنم و چشيدن عذاب ، اهل بهشت خواهند بود و ما به خاطر دوستي شان با ما آن ها را نجات داده و به پيشگاه خودمان انتقال خواهيم داد . »

(بحارالانوار.ج65.ص155)

امام هادی علیه السلام فرمودند :

« بی نیازی ؛ در کمی آرزو و خشنود شدن به مقدار کفایت ، فقر ؛ در حرص و آزمندی نفس و شدت ناامیدی  ، و خواری و پستی ؛ پیروی کردن از چیزهای کم ارزش و چشم به دست افراد حقیر داشتن است » .

« بهتر از هر کار خیر ، کسی است که کار خیر را انجام می دهد . زیباتر از هر کلام نیکو ، کسی است که آن را بر زبان می آورد و برتر از هر دانش ، کسی است که به آن دانش عمل می نماید » .

( پیشوایان هدایت . گروه مؤلفان)

طبری با سند خود از عمارة بن زید نقل می کند که گفت :
به امام هادی علیه السّلام عرض کردم : آیا می توانی به آسمان صعود کنی و چیزی بیاوری که در زمین نیست تا یقین پیدا کنم ؟
پس به هوا برخاست و من به او نگاه کردم تا از دید پنهان شد . سپس برگشت و با خود پرنده ای طلایی آورد که در گوش هایش گوشواره ی طلا و در منقارش درّ بود و می گفت : « لا إله إلّا الله محمّد رسول الله علیّ ولیّ الله » .
امام علیه السّلام فرمودند : ” این یکی از پرندگان بهشت است . ” سپس رهایش کرد و او برگشت .

(دلائل الإمامه.ص 413)

امام علی علیه السلام باغ خودشان را به 12 هزار درهم می فروشند و همه ی پول ها را بین فقرا و تهی دستان مدینه تقسیم می کنند و به منزل باز می گردند .
طبیعی است که انتظار فرزندان و همسر ، پس از فروش باغ ، آوردن غذا و میوه به منزل است .
حضرت فاطمه سلام الله علیها پرسیدند : « غذای امروز ما چه شد؟ »
امام علیه السلام برای تهیه ی غذا بیرون می روند اما حضرت زهرا سلام الله علیها ناراحتند ، با خودشان می گویند : چرا سئوال کردم و آن گاه فرمودند :
« فإنّی أستغفر الله و لا أعود أبداً » : من از خدا آمرزش می طلبم و دیگر این رفتار را تکرار نخواهم کرد .

( بحار الانوار . ج 41 .ص 46 )

امام سجاد علیه السلام به حج می روند.امتناع دارند با قافله ای حرکت کنند که ایشان را می شناسند.مترصّدند یک قافله ای از نقاط دور دست که ایشان را نمی شناسند پیدا شود و غریب وار داخل آن شوند.
وارد یکی از قافله ها شدند.از آن ها اجازه خواستند:به من اجازه دهید که خدمت کنم.آن ها هم پذیرفتند و امام علیه السلام در تمام این مدت به صورت یک خدمت گزار قافله در آمدند.
در بین را مردی به قافله وارد شد که امام را می شناخت.نزد آن ها رفت و گفت:می دانید این مرد کیست؟گفتند:جوانی از مدینه است.گفت:این علی بن حسین بن علی بن ابی طالب علیه السلام است.دویدند و خودشان را به روی دست و پای امام انداختند:آقا ! چه کاری بود شما کردید؟! ممکن بود به شما جسارتی بکنیم.
اما حضرت فرمودند:«هدف من این است که با قافله ای بروم که مرا نمی شناسند تا توفیق و سعادت خدمت به مسلمانان برای من پیدا شود».

(سجاده ی خونین،ویژه نامه ی شهادت امام زین العابدین علیه السلام)

جان فشانی ها و مبارزات حضرت علی علیه السلام زبان زد خاص و عام شده بود.در هر جنگی که پیش می آمد مرد میدان و یکه تاز پیروز تمامی میدان های مبارزه،تنها امام علی علیه السلام بود که با شکست مدعیانی همانند عمر بن عبدود،حمایت از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم در جنگ احد،شکست یهودیان خیبر … مدال های متعددی از سوی رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم دریافت می نمود.برخی از این مدال ها عبارتند از:

• «برز الإیمان کلّه إلی الشّرک کلّه»:تمام ایمان در مقابل تمام کفر قرار گرفت. (بحار الانوار.ج29.ص11)
• «لا فتی إلّا علی لا سیف إلّا ذوالفقار»:جوان مردی چون علی (ع) و شمشیری چون ذوالفقار نیست. (بحار الانوار.ج20.ص105)
• «ضربه علی علیه السلام فی یوم الخندق أفضل من عباده الثّقلین»:یک ضربت علی علیه السلام در روز خندق از عبادت جن و انس برتر است. (مستدرک حاکم.ج3.ص32)
• «به خدا قسم علی علیه السلام یک لشکر است (در جنگیدن) در راه خدا». (محمد محمدی ری شهری.شهادت.ص7)
• «یا علی! اگر تمام شرق و غرب عالم به جنگ تو آیند توان جنگیدن با همه ی آن ها را داری. (سفینه البحار.ج1.ص690)

(ویژه نامه ی غدیر،سرمشق زندگی)

روزی امام هادی علیه السلام در مجلسی نشسته بودند و جمعی از بنی هاشم،علویان و دیگر مردم نیز در آن مجلس حضور داشتند که دانشمندی از شیعیان وارد شد.او در مناظره ی اعتقادی و کلامی ، تعدای از ناصبیان و دشمنان اهل بیت علیهم السلام را مجاب و رسوا ساخته بود.به محض ورود این شخص به مجلس،امام از جای خود برخاستند و به نشانه ی احترام به سویش رفتند و او را نزد خویش در بالای مجلس نشاندند و با او مشغول صحبت شدند.برخی از حاضران از این رفتار امام ناراحت شده و اعتراض کردند.امام در پاسخ آنان فرمودند:«اگر با قرآن داوری کنم راضی می شوید»؟گفتند:آری.امام تلاوت فرمودند:«ای کسانی که ایمان آورده اید هنگامی که به شما گفته شد در مجلس جا برای دیگران باز نمایید،باز کنید تا خداوند (رحمتش را ) برایتان گسترده سازد و چون گفته شد برخیزید،برخیزید که خدا مقام اهل ایمان و دانشمندان شما را بالا می برد» (مجادله/11). و نیز فرموده است:«آیا کسانی که دانشمند هستند با آنان که نیستند برابرند؟» (زمر/9).

خداوند مؤمن دانشمند را بر مؤمن غیر دانشمند مقدم داشته هم چنان که مؤمن را بر غیر مؤمن برتری داده است.آیا به راستی آن که می داند و آن که نمی داند مساوی است؟پس چرا انکار و اعتراض می کنید؟خدا به این مؤمن دانشمند برتری داده است.شرف مرد به دانش اوست نه به نسب و خویشاوندی اش.او نیز با دلایلی محکم که خدا به او آموخته دشمنان ما را شکست داده است.

(ویژه نامه ی هادی امت علیه االسلام)

یوم الهدم یعنی ” روز ویران کردن “

در هشتم شوال سال 1344 هجری قمری پس از اشغال مکه،وهابیان به سرکردگی عبدالعزیزبن سعود،روی به مدینه آورند و پس از محاصره و جنگ با مدافعان شهر،سرانجام آن را اشغال نموده،مأمورین عثمانی را بیرون کردند و به تخریب قبور ائمه بقیع علیهم السلام و دیگر قبور هم چون قبر ابراهیم فرزند پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم،قبور زنان آن حضرت،قبر ام البنین مادر حضرت اباالفضل العباس علیه السلام ،قبر عبدالله پدر پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم،اسماعیل فرزند امام صادق علیه السلام و بسیاری قبور دیگر پرداختند.ضریح فولادی ائمه ی بقیع علیه السلام را که در اصفهان ساخته شده بود و روی قبر حضرات معصومین امام مجتبی،امام سجاد،امام باقر و امام صادق علیهم السلام قرار داشت را از جا در آورده بودند.

هشتم شوال سال 1344 هجری قمری اولین حمله ی وهابی ها به مدینه نبود.آنان در سال 1221 هجری نیز یک بار دیگر به مدینه هجوم برده،پس از یک سال و نیم محاصره توانسته بودند آن شهر را تصرف کنند و پس از تصرف،اقدام به غارت اشیای گران بهای حرم پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و تخریب و غارت قبرستان بقیع نمودند.

(ویژه نامه ی دست شیطان.ص 5)

مرد مادی از امام صادق عليه السلام پرسيد : چرا خداوند يك دسته را شريف و با ويژگی های نيك و دسته ی ديگر را پست و با خصائص زشت پديد آورده است ؟
حضرت فرمودند : « شريف كسی است كه اطاعت خداوند كند و پست كسی است كه نافرمانی او كند ».
پرسيد : آيا در ميان مردم ذاتاً گروهی بهتر از گروه ديگر نيستند ؟
امام فرمودند: « نه ، تنها ملاك فضيلت و برتری ، ” تقوا ” است ».
مرد مادی پرسيد : به عقيده ی شما همه ی فرزندان آدم در اصل يكسانند و ملاك امتياز تنها تقوا است ؟
حضرت فرمودند : « آری ، چنين يافتم كه آفرينش همه از خاك است . پدر و مادر همه ، آدم و حوا عليهم السلام هستند . خدای يكتا آن ها را آفريده و آن ها بندگان خدايند . البته خدای عزّوجلّ از فرزندان آدم گروهی را انتخاب كرده ، تولد آن ها را پاكيزه ساخته و بدن های ‌آنان را پاك نموده و در صلب پدران و رحم مادران آن ها را از آلودگی حفظ كرده و از ميان آن ها پيامبران را انتخاب نموده است كه آن ها پاكيزه ترين شاخه های آدم هستند و فلسفه ی اين امتياز اين است كه خداوند هنگام آفرينش آن ها می دانست كه آن ها از او اطاعت می كنند و همتايی برای او نمی گيرند . پس علت اين امتياز و مقام بلند ، اطاعت و عمل آن هاست…» .

(بحارالانوار.ج10.ص170)

بلاها و مصائب مؤمنين باعث زياد شدن درجاتشان و گاهی برای تنبيه و بيداری آن ها و در مواردی كفاره ی گناهان آن هاست كه تمامش لطف خداوند بر مؤمنين است  .

امام صادق عليه السلام فرمودند : « مؤمن هميشه گرفتار غم و غصه است تا برايش گناهی نماند ».
( بحارالانوار.ج67 )

امام رضا عليه السلام فرمودند : « مريضی «مؤمن باعث رحمت و پاك شدن اوست و برای كافر لعنت برای اوست و هميشه برای مؤمن مريضی هست تا برايش گناهی نماند ».
( بحارالانوار.ج81 )

(اصول اعتقادات.اصغر قائمی)

خدايا ! تويی سزاوار ستايش های نيكو و بسيار و بی شمار تو را ستودن ، اگر تو را آرزو كنند پس بهترين آرزويی و اگر به تو اميد بندند بهترين اميدی .
خدايا ! درهای نعمت بر من گشودی كه زبان به غير مدح تو نگشايم و بر اين نعمت ها غير از تو را ستايش نكنم و زبان را در مدح نوميد كنندگان  و آنان كه مورد اعتماد نيستند باز نكنم .
خداوندا ! هر ثناگويی از سوی ستايش شده پاداشی دارد ، به تو اميد بستم كه مرا به سوی ذخائر رحمت و گنج های آمرزش آشنا كنی .
خدايا ! اين بنده ی توست كه تو را يگانه می خواند و توحيد و يگانگی تو را سزاست و جز تو كسی را سزاوار اين ستايش ها نمی داند .
خدايا ! مرا به درگاه تو نيازی است كه جز فضل تو جبران نكند و آن نيازمندی را جز عطا و بخشش تو به توانگری مبدل نگرداند ، پس در اين مقام ، رضای خود را به ما عطا فرما و دست نياز ما را از دامن غير خود كوتاه گردان كه « تو بر هر چيز توانايی » .

( نهج البلاغه . خطبه ی 91 )

درروایات شباهت هایی میان حضرت مهدی علیه السلام و انبیاء و ائمه علیهم السلام آمده است :


شباهت به آدم علیه السلام : خداوند آدم را خلیفه ی خود در زمین قرار داد.

شباهت به نوح علیه السلام : عمر طولانی

شباهت به صالح علیه السلام : حضرت صالح مدتی از قومش غایب شد و وقتی بازگشت عده ای او را انکار کردند.

شباهت به یوسف علیه السلام : حضرت یوسف زیباترین اهل زمان خود بود و مدتی غائب شد.

شباهت به موسی علیه السلام : دوران حمل و ولادتش مخفی بود و دو غیبت داشت . از ترس دشمنانش غایب شد و بنی اسرائیل منتظر قیامش بودند.

شباهت به یونس علیه السلام : پس از غیبت به قیافه ی جوانی به سوی قومش بازگشت.

شباهت به حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم : حضرت رسول اکرم صلی الله فرمودند : مهدی (ع) از فرزندان من است. اسم او اسم من   کنیه اش کنیه ی من  و از نظر خلق شبیه ترین مردم به من است .

شباهت به امام علی علیه السلام : علم و زهد و شجاعت

شباهت به امام حسن علیه السلام : حلم و بردباری

شباهت به امام حسین علیه السلام : نبودن بیعت طاغوت زمان بر ایشان ، بالا بردن به آسمان ، آرزوی بودن در رکاب حضرت

شباهت به امام سجاد علیه السلام : عبادت

شباهت به امام باقر علیه السلام : شباهت به رسول خدا صلی الله عليه و آله و سلم

شباهت به امام صادق علیه السلام : کشف علوم و بیان احکام برای مردم

شباهت به امام کاظم علیه السلام : تقیّه و شدت ترس از دشمنان

شباهت به امام رضا علیه السلام : تقیه و ترس در زمانش برداشته شد

شباهت به امام جواد علیه السلام : در کودکی به امامت رسید

شباهت به امام هادی علیه السلام : هیبت حضرت

شباهت به امام حسن عسکری علیه السلام : هیبت حضرت



( موعود نامه . مجتبی تونه ای )

قال رسول الله صلّی الله عليه و آله وسلّم :

« أفضل الأعمال العلم بالله إنّ العلم ينفعك معه قليل العمل و كثيره و إنّ الجهل لا ينفعك معه قليل العمل و لا كثيره »

بهترين اعمال ، خداشناسی است . كاری كه با علم قرين است ، كم و زياد آن نافع است و كاری كه با جهالت قرين باشد ، نه كم آن سود می دهد و نه زياد آن .

( نهج الفصاحه.ح1267)

الگوی بندگی
بانوان بايد بدانند كه حضرت زهرا سلام الله عليها الگوی عبادت و بندگی خداست ، الگوی وصل با پروردگار و  غوطه ور شدن در دريای محبت خالق يكتا.ايشان ترسيم بندگی كامل در پذيرش ولايت خداست مدافع امام زمان و رهبر و مولای‌ خويش و سر تا پا تسليم ولی‌ زمان مولا علی عليه السلام است.حضرت فاطمه سلام الله عليها بهترين همسر برای شوهر ، بهترين مادر برای فرزندان و مهربان ترين دختر برای پدر بزرگوار خويش است.

خانه داری
حضرت زهرا سلام الله عليها به زنان می آموزد كه در خانه اگرچه وظيفه ی اصلی شان كار كردن و غذا پختن و امثال آن نيست ولی با كمال عشق و محبت اين كارها را انجام دهند و كارهای بيرون منزل را به مردان خويش واگذارند.

شوهر داری
حضرت فاطمه سلام الله عليها به زنان آموخته اند كه تا دختر خانه هستند كارهايشان را با مشورت والدين و با اجازه ی پدر انجام دهند و پس از ازدواج حقوق شوهرانشان را رعايت نمايند و بدانند كه از حقوق مرد بر زن اين است كه كاملاً مطيع شوهر خويش بوده و حق او را ادا كند.حق ديگر مرد بر زن ، قبولی سرپرستی اوست زيرا خداوند اختيار زن را به مرد داده و شوهر را سرپرست او قرار داده است و لذا بايد بدون اجازه ی شوهر كاری نكند و از منزل خارج نشود مگر اين كه از رضايت قلبی او مطلع باشد.

حجاب و پاك دامنی
حضرت فاطمه زهرا سلام الله عليها به زنان می آموزد كه در ارتباط با نامحرم ، حيا و حجاب و عفت كامل را حفظ نمايند و بلكه بهترين چيز را برای يك زن اين دانسته اند كه او هيچ مرد نامحرمی را نبيند و هيچ مرد نامحرمی هم او را نبيند و حتی بوی عطر او را مرد نامحرم حس ننمايد يعنی آرايش و زينتش فقط برای شوهرش باشد.

مايه ی آرامش خانواده
حضرت زهرا سلام الله عليها از زنان می خواهد كه در خانه با عاطفه و مهر و محبت ، كشتی زندگی را در تمام  طوفان ها و ناهمواری های زندگی با آرامش كامل به ساحل برسانند و خانواده را از لغزش ها و غرق شدن در حوادث حفظ نمايند.در برخورد با فرزندان از افراط و تفريط پرهيز نموده و تربيت فرزندان را از خود آن ها بيشتر دوست بدارند.هم چنين اگر همسرشان به خاطر خستگی كار يا امثال آن كمی بی حوصلگی كرد ، با آرامش و لطافت اخلاقی با او برخورد نمايند و اصطحكاك ها وخراش های زندگی را با نرمی  و لبخند و گشاده رويی برطرف نمايند.

(فاطمه سلام الله عليها كوثر خدا.ابوالفضل سبزی)

حضرت فاطمه سلام الله عليها به نقل از رسول اكرم صلی الله عليه و آله و سلم فرمودند:
« مَن كانَ يؤمنُ باللهِ و اليومِ الآخرِ فلا يؤذی جارَه و مَن كانَ يؤمنُ باللهِ و اليومِ الآخرِ فليُكرِم ضيفَه و مَن كانَ يؤمنُ باللهِ و اليومِ الآخرِ فليَقُل خيراً أو يسكُت »
•    كسی كه به خدا و روز قيامت ايمان دارد پس هرگز همسايه اش را اذيت نمی كند.
•    كسی كه به خدا و روز قيامت ايمان دارد پس مهمانش را اكرام می كند.
•    كسی كه به خدا و روز قيامت ايمان دارد پس سخن نيكو می گويد و در غير اين صورت سكوت می كند.

( وسائل الشيعه.ج8.ص487)

وجود مقدس حضرت زهرا سلام الله عليها علت و سبب آفرينش است يعنی خدای تعالی به خاطر عظمت آن حضرت و به يمن وجود آن يگانه  خلقت ، تمام مخلوقات را آفريده است.تا جايی كه خداوند حكيم در حديثی قدسی خطاب به رسول اكرم صلی الله عليه و آله و سلم   می فرمايند:
« لولاك لما خلقت الأفلاك و لولا علی لما خلقتك و لولا فاطمه لما خلقتكما »
ای پيامبر (ص)  ! اگر تو نبودی افلاك و عالم هستی را خلق نمی كردم و اگر علی (ع) نبود تو را خلق نمی كردم و اگر فاطمه (س) نبود علی و تو ( و بلكه هيچ موجودی ) را  خلق نمی كردم.

(جنه العاصمه.ص148 به نقل از كتاب فاطمه سلام الله عليها كوثر خدا ، ابوالفضل سبزی)

سلسله ی رهبران الهی در دين ما از پيامبر اكرم صلی الله عليه و آله و سلم شروع شده و پس از ايشان اوصيای معصومشان عليهم السلام و در زمان غيبت صغری نواب خاصه ی امام زمان عليه السلام كه از طرف آن بزرگوار به صورت شخص معين منصوب شده بودند و اما در زمان غيبت كبری از نظر عقلی قطعاً شيعه رها شده به حال خودش نمی باشد كه اگر چنين باشد بسيار قبيح است و بايد وظيفه ی شيعه از طرف اوليای دين مشخص شده باشد كه وقتی به مدارك فراوانی كه از اوليای دين وجود دارد مراجعه شود دو وظيفه برای شيعه مشخص  فرموده اند:
1 – مراجعه نكردن به طاغوت ها در حل و فسخ امورشان و پرهيز شديد از اين عمل
2 – رجوع به فقها و مجتهدين جامع الشرايط برای كسب تكليف و حل و فسخ امور

(فلسفه و اسرار احكام.محمد وحيدی)

محمد بن یعقوب ما را خبر داد گفت : حسین بن محمد بن عامر از معلی بن محمد از محمد بن جمهور از صفوان بن یحیی از محمد بن مروان از فضیل بن یسار برایم حدیث نقل کرد ، گفت :

از أبا عبدالله امام صادق علیه السلام درباره ی فرمایش خداوند عزوجل که : «  یوم ندعوا کل أناس بإمامهم » : ” { یاد کن } روزی را که هر گروهی را با پیشوایانشان فرا می خوانیم . ” پرسیدم. فرمودند :

«  ای فضیل ! امام خود را بشناس ! به راستی هنگامی که امام خود را بشناسی زود یا دیر بودن این امر برایت ضرری ندارد . کسی که امامش را بشناسد و قبل از آن که صاحب این امر قیام کند  بمیرد ، به منزله ی آن است که در سپاه او نشسته باشد ، نه ! بلکه به منزله  کسی است که زیر پرچمش نشسته است . »

راوی گفت :  و بعضی از یارانمان روایت کرده اند : “به منزله ی کسی است که همراه با رسول خدا صلی الله علیه و آله به شهادت رسیده است . “



(غیبت نعمانی.ص402)

امام علی علیه السلام :

“  دوستان خدا آنانند که به درون دنیا نگریستند آن گاه که مردم به ظاهر آن چشم دوختند و سرگرم آینده ی دنیا شدند آن گاه که مردم به امور زود گذر دنیا پرداختند . پس هواهای نفسانی که آنان را از پای در می آورد کشتند  و آن چه که آنان را به زودی ترک می کرد ترک گفتند  و بهره مندی دنیاپرستان را از دنیا خوار شمردند و دست یابی آنان را به دنیا زود گذر دانستند . با آن چه مردم آشتی کردند دشمنی ورزیدند و با آن چه دنیا پرستان دشمن شدند آشتی کردند . قرآن به وسیله ی آنان شناخته می شود و آنان به کتاب خدا آگاهند . قرآن به وسیله   آنان پابرجاست و آنان به کتاب خدا استوارند  . به بالاتر از آن چه امیدوارند چشم نمی دوزند و غیر از آن چه که از آن می ترسند هراس ندارند . “



(نهج البلاغه.حکمت432)

حضرت زهرا سلام الله عليها كه برترين زن جهان خلقت از اولين و آخرين است بارها با ملائك و از جمله پيك وحی سخن گفته و با وی انس گرفتند.امام صادق عليه السلام در اين خصوص فرمودند:
« حضرت فاطمه سلام الله عليها پس از رسول خدا صلی الله عليه و آله و سلم هفتاد و پنج روز زندگی نمودند و در طول اين ايام فوق العاده در حزن و اندوه به سر می بردند و جبرئيل به حضور وی رسيده و آن حضرت را در عزای پدرش تسلی می داد و با وی شريك غم می گشت و از وضع رسول خدا و جايگاه عظيم او در پيش خدا سخن می گفت و هم چنين از سرنوشت تك تك فرزندانش بعد از شهادت فاطمه سلام الله عليها او را در جريان می گذاشت و علی عليه السلام نيز همه ی اين ها را می نوشت ».
(اصول كافی.ج1.ص458)
هم چنين ايشان در حديث ديگری فرمودند:
« فاطمه سلام الله عليها را از اين جهت « محدّثه » خواندند كه ملائكه به حضورش شتافته و با وی سخن می گفتند و آن حضرت هم با آن ها سخن می گفتند همان طور كه با مريم دختر عمران چنين بودند ».
(بحارالانوار.ج43.ص78)

در مدینه ماتمی چون ماتم زهرا (س) نبود
چون به گل زار نبی جز یک گل زیبا نبود
پس چرا آتش به درب خانه ی مولا زدند
پشت در تنها مگر صدیقه کبری (س) نبود
در تمام زندگی داغی برای مرتضی (ع)
سخت چون داغ عزیزش حضرت زهرا (س) نبود

حضرت زهرا سلام الله علیها در لحظه های واپسین زندگی به امیرالمؤمنین علیه السلام وصیت کردند:
ای اباالحسن ! بیش تر از لحظه ای از زندگانی ام نمانده است و زمان کوچ و خداحافظی فرا رسیده است.
سخنان مرا بشنو زیرا پس از این صدای فاطمه را هرگز نخواهی شنید. تو را وصیت می کنم ای اباالحسن ! که مرا فراموش نکنی و پس از وفاتم همواره مرا زیارت نمایی.
(فرهنگ سخنان حضرت فاطمه(س).محمد دشتی)

به یاد یار غریبی دلم  بهانه گرفت
که بهر یار غریبش عزا شبانه گرفت
گذشت فاطمه (س) از جهان و غمش یک عمر
ز چشم های علی (ع) اشک دانه دانه گرفت