صبح سردی بود. با امام کاظم علیه السلام می رفتیم به زمین های کشاورزی سر بزنیم. غلام سیاهی ما را دید و بدون این که بشناسدمان، برایمان هیزم آورد و آتش روشن کرد و غذا داد بخوریم تا گرم شویم.

هنگامی که می خواستیم برویم، امام علیه السلام فرمودند: «صاحب این غلام را پیدا کن.»

پیدایش کردم. حضرت به او فرمودند: «می خواهم غلامت را با زمینی که در آن کار می کند بخرم. می فروشی؟»

مرد فروخت؛ هم غلام را و هم زمین را به هزار دینار. بعد امام غلام را صدا زدند و به او فرمودند: «از همین حالا آزادی. این زمین هم مال خودت».

اما غلام هاج و واج نگاه می کرد و گویا نمی شنید و نمی فهمید امام چه می فرمایند. امام که چنین دیدند فرمودند : «چرا تعجب کرده ای؟ خدای بزرگ در قرآن کریم می فرمایند که خوبی را باید با خوبی پاسخ داد.»

(ویژه نامه ی امام شکیبایی.معاونت فرهنگی و اجتماعی اداره ی اوقاف)