در مدینه ماتمی چون ماتم زهرا (س) نبود
چون به گل زار نبی جز یک گل زیبا نبود
پس چرا آتش به درب خانه ی مولا زدند
پشت در تنها مگر صدیقه کبری (س) نبود
در تمام زندگی داغی برای مرتضی (ع)
سخت چون داغ عزیزش حضرت زهرا (س) نبود

حضرت زهرا سلام الله علیها در لحظه های واپسین زندگی به امیرالمؤمنین علیه السلام وصیت کردند:
ای اباالحسن ! بیش تر از لحظه ای از زندگانی ام نمانده است و زمان کوچ و خداحافظی فرا رسیده است.
سخنان مرا بشنو زیرا پس از این صدای فاطمه را هرگز نخواهی شنید. تو را وصیت می کنم ای اباالحسن ! که مرا فراموش نکنی و پس از وفاتم همواره مرا زیارت نمایی.
(فرهنگ سخنان حضرت فاطمه(س).محمد دشتی)

به یاد یار غریبی دلم  بهانه گرفت
که بهر یار غریبش عزا شبانه گرفت
گذشت فاطمه (س) از جهان و غمش یک عمر
ز چشم های علی (ع) اشک دانه دانه گرفت

روايت شده است كه وقتی رسول خدا صلی الله عليه و آله و سلم از دنيا رفتند بلال مؤذن مخصوص آن حضرت ديگر اذان نگفت.روزی حضرت فاطمه سلام الله عليها پيغام فرستادند: « آرزو دارم يك مرتبه ی ديگر بانگ مؤذن پدرم را بشنوم ».
بلال بر طبق دستور حضرت زهرا شروع به اذان كرد.گفت:” ألله اكبر ألله اكبر ” حضرت زهرا به ياد روزگار پدر افتادند ، نتوانستند از گريه خودداری كنند.هنگامی كه بلال گفـت:” أشهد أنّ محمّدا رسول الله ” آن حضرت از شنيدن نام پدر از حال رفتند.به بلال خبر دادند ديگر اذان نگو كه فاطمه سلام الله عليها بی هوش شده است.بلال اذانش را قطع نمود.
وقتی حضرت زهرا به هوش آمدند به بلال فرمودند:« اذان را تمام كن ».
عرض كرد: اجازه بده بقيه را نگويم زيرا برای شما می ترسم.
(بحارالانوار.ج43.ص157)

پیامبر اسلام قبل از وفاتش بارها بر مصائب آتی دخترش گریه می کرد و آن مصیبت ها را مجسم می نمود و کم و بیش دختر خود را در جریان امر قرار می داد.
از امام صادق علیه السلام آمده است که چون پیامبر الهی به معراج رفت در عالم آسمان به او گفتند : « خداوند از سه روش تو را امتحان می کند و باید صبر کنی . اول : از راه گرسنگی . دوم : از طریق تکذیب دشمنان و وحشتی که از سوی  آنان متوجه تو می گردد . سوم : مصائب و ستم هایی که بر اهل بیت تو وارد می کنند و یکایک آن ها را شمرد…
و اما دخترت فاطمه بعد از تو مورد ستم واقع می شود و حقش را غصب می کنند و فرزندش را می کشند و بدون اجازه به خانه اش وارد می شوند…»
رسول خدا (ص) فرمود : الهی ! صبر می کنم.

(سیری در سیره ی حضرت زهرا (س).علی اکبر بابازاده)

در دل هوس مدینه دارم زهرا (س)   کانجا به بقیع سر گذارم زهرا (س)
تو مایه ی امید منی در همه حال     من هرچه که دارم از تو دارم زهرا (س)

پروردگارا ! مرا سه امر از سوال به درگاهت منع می کند و یک امر باز به درخواست از حضرتت دعوت می کند و راغب می گرداند.آن سه چیز که ممنوعم می سازد یکی آن که تو مرا به طاعتت امر کردی و من کندی نموده،دیگر آن که تو از معاصی مرا نهی کردی و من بر انجام آن معاصی شتابان رفتم،دیگر آن که نعمت به من عطا فرمودی و من در شکر آن تقصیر و کوتاهی کردم.اما آن که مرا ترغیب و دعوت بر درخواست از تو می کند،تفضل و کرم توست بر آن که رو به درگاه تو آرد و با حسن ظن به درگاه رحمتت وارد می شود چون هر چه تو احسان کنی،همه صرف فضل و کرم است و هر نعمت که تو بخشی،نخستین نعمت است.

روزی پیامبر(ص) به خانه ی یکی از  اصحاب خود رفت که پسری کوچک و ملیح داشت.نوجوان با گشاده رویی و تبسم به رسول خدا(ص)سلام کرد. پیامبر(ص) پس از پاسخ سلام ,از او پرسیدند: مرا دوست می داری؟ گفت: آری به خدا سوگند. پیامبر(ص): به اندازه ی چشمانت؟ نوجوان: بیشتر. پیامبر(ص): به اندازه ی پدرت؟  نوجوان: بیشتر. پیامبر(ص): به اندازه ی مادرت؟ نوجوان: بیشتر. پیامبر(ص): به اندازه ی خودت؟ نوجوان: به خدا سوگند ,بیشتر. پیامبر(ص): آیا به اندازه ی خدا مرا دوست داری؟ نوجوان: به اندازه ی خدا!؟ خدا!؟  ای رسول خدا! چنین محبتی نه برای تو و نه برای هیچ کس دیگری سزاوار نیست. من تو را نیز برای خدا دوست دارم.

آن گاه پیامبر(ص) رو به همراهان کردند و فرمودند: این گونه خدا را دوست بدارید. خدا را برای احسان و انعامش به شما دوست داشته باشید و مرا نیز برای خدا دوست بدارید.



به نقل از : ارشاد القلوب دیلمی
(م.ص)

قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم:

« ما من مسلم یقول “لا إله إلا الله” یرفع بها صوته فیفرغ حتی تتناثر ذنوبه تحت قدمیه کما یتناثر ورق الشجرة تحتها »

هر مسلمانی که با صدای بلند بگوید “لا اله الا الله” گناهانش به زیر پایش فرو می ریزد همان گونه که برگ درختان به پایین می ریزد.

(نهج الفصاحه.حدیث 32)

امام هادی (علیه السلام) می فرمایند:
لو سلک الناس وادیا شعبا لسلکت وادی رجل عبد الله وحده خالصا؛
اگر همه مردم مسیری را انتخاب کنند و در آن گام نهند ، من به راه کسی که تنها خدا را خالصانه می پرستد خواهم رفت .
بحار الانوار ، ج 78 ، ص 245

منبع:سايت راسخون

يكی از هديه های معنوی حضرت فاطمه زهرا سلام الله عليها ، ذكر تسبيح آن حضرت است كه ثواب و اجر فراوانی برای آن نقل شده و هم در زندگی دنيايی اثرگذار است و هم در توشه ی آخرت انسان ذخيره ی قابل توجهی به حساب می آيد كه حتی آن را ” أفضل الأذكار ” شمرده اند همه ی علما بر استحباب آن اتفاق نظر دارند.
امام باقر عليه السلام فرمودند:
« مَنْ سَبَّحََ تسبيحَ زهراء سلامُ الله عليها ثمَّ إسْتغفَرَ غَفَرَ له و هی مائهٌ باللِّسان و ألفٌ فی الميزانِ و تَطردُ الشيطانَ و تَرضیَ الرّحمانَ »
كسی كه تسبيح حضرت زهرا را بگويد و پس از آن استغفار نمايد خداوند گناهانش را می آمرزد و اين تسبيح در زبان صد تاست ولی در موقع حساب و كتاب قيامت هزار تا حساب می شود و اين ذكر دور كننده ی شيطان و خشنود كننده ی خدای رحمان است.
(وسائل الشيعه.ج4.ص1023 به نقل از كتاب فاطمه (س) كوثر خدا.ابوالفضل سبزی)

حضرت فاطمه سلام الله عليها فرمودند :
« شيعيان ما بهترين افراد اهل بهشتند و همه ی دستان ما و دوستانِ دوستان ما و دشمنانِ دشمنان ما همه در بهشت خواهند بود. كسی كه با قلب و زبان تسليم ما اهل بيت شده اما از اوامر ما سرپيچی كند و نواهی و موارد پرهيز را محترم نشمرد از شيعيان واقعی ما نخواهد بود ، گرچه اين گروه نيز پس از پاك شدن از گناهان و تحمل مشكلات روز قيامت و قرار گرفتن اندك زمانی در طبقات بالای جهنم و چشيدن عذاب ، اهل بهشت خواهند بود و ما به خاطر دوستی شان با ما نجاتشان داده و آنان را به پيشگاه خودمان انتقال خواهيم داد. »                                                          (بحارالانوار،ج65،ص155)   

امام هشتم علیه السلام چونان نیاکان وارسته اش از مقام علمی والایی برخوردار بودند تا آن جا  که وی را «عالم آل محمد صلی الله علیه و آله وسلم» لقب دادند.

اباصلت از محمد بن اسحاق بن موسی بن جعفر علیه السلام نقل کرده است :امام موسی بن جعفرعلیه السلام  به فرزندانشان می فرمودند : «برادرتان علی بن موسی (ع)،دانای خاندان پیامبر است.نیازها و پرسش های دینی خود را از وی فرا گیرید و  آن چه را به شما تعلیم داد به خاطر بسپارید.چه این که بارها پدرم امام صادق علیه السلام به من فرمودند:"دانای خاندان پیامبر در نسل توست و ای کاش من او را درک کرده و می دیدم"». (اعلام الوری.315)

در كتاب ثواب الاعمال از اميرالمؤمنين عليه السلام روايت شده است كه:
« صلوات فرستان بر پيغمبر صلی الله عليه و آله و سلم در محو كردن گناهان ، شديدتر است از فرونشانيدن آب آتش را  و سلام كردن بر آن حضرت افضل است از بنده آزاد كردن در راه خدا و دوستی آن حضرت بهتر است از شهيد شدن در راه خدا يا از شمشير زدن در راه خدا » .
هم چنين در همين كتاب از امام جعفر صادق عليه السلام روايت شده است كه رسول خدا صلی الله عليه و آله و سلم فرمودند:
« من در روز قيامت در نزد ميزان خواهم بود و هر كه كفه ی سيئاتش سنگين تر از كفه ی حسناتش باشد ، من صلواتی را كه بر من فرستاده است می آورم و در كفه ی حسنات او می گذارم تا آن كه كفه ی حسنات با آن سنگين تر گردد. »

پس از وفات حضرت فاطمه سلام الله عليها حضرت علی عليه السلام وصیت نامه ی نوشته شده ی همسرش را آورد و مطالعه فرمود . عبارات و مطالب ارزشمند آن چنین بود :

به نام خداوند بخشاینده ی مهربان

« این وصیت نامه ی فاطمه دختر رسول خداست در حالی وصیت می کند که شهادت می دهد خدایی جز خدای یگانه نیست و محمد (ص) بنده و پیامبر اوست و بهشت حق است و ( آتش ) جهنم حق است و روز قیامت فرا خواهد رسید و شکی در آن نیست و خداوند مردگان را زنده و وارد محشر می کند .
ای علی ! من فاطمه دختر محمد (ص) هستم . خداوند مرا به ازدواج تو در آورد تا در دنیا و آخرت برای تو باشم . تو از دیگران بر من سزاوارتری . حنوط و غسل و کفن کردن مرا در شب به انجام رسان و شب بر من نماز بگزار و شب مرا دفن کن و هیچ کس را اطلاع نده . تو را به خدا می سپارم و بر فرزندانم تا روز قیامت سلام و درود می فرستم . »

(فرهنگ سخنان حضرت فاطمه (س).محمد دشتی)

دوباره شب شد و ظلمت بر آمد        کنار قبر زهرا (س) حیدر (ع) آمد

سلام ای بانوی پهلو شکسته            علی (ع) را بین سر قبرت نشسته

به خانه می روم رویت ببینم              بریزم اشک و با زینب (س) نشینم

بخواب آرام ای ماه یگانه                    نخواهی خورد دیگر تازیانه

بخواب آرام ای پهلو شکسته               علی (ع) بالین قبر تو نشسته

بخواب آرام با رخسار نیلی                   به پیغمبر (ص) نشان ده جای سیلی

بخواب آرام ای نور دو عینم                  که من شب ها پرستار حسینم (ع)

به روی قبر زهرای مطهر(س)                 بگفتا مرتضی(ع) با دیده ی تر
عزیزم از چه گردیدی تو خاموش               چرا کردی علی(ع) را تو فراموش
چو در نزد پدر گشتی روانه                       نشانش ده تو جای تازیانه
بگو عهد تو را امت گسستند                     ز کینه پهلوی زارم شکستند
قضایا را به نزدش کن حکایت                    ولی هرگز مکن از من شکایت
علی(ع) با دست خود خشت لحد چید       بساط ماتم خود تا ابد چید


پس از ارتحال رسول خدا صلی الله علیه و آله طبق وصیت آن حضرت به امر الهی جانشین رسالت امام علی علیه السلام بوده است ولی هنوز جنازه ی آن حضرت دفن نشده بود که عده ای در سقیفه جمع شده و با یک برنامه ریزی قبلی خلفه ی اول را به خلافت برگزیدند.
دستگاه خلافت برای تثبیت امر و مشروعیت بخشیدن به زعامت خود از حضرت علی خواستند که بیعت کند اما موفق نشدند.سرانجام با اعزام گروهی که در رأس آن ها خلیفه ی دوم بود به در خانه ی حضرت فاطمه آمدندو به زور خواستند که امیرالمومنین بیرون آمده و بیعت نماید.نه امام علی بیرون آمد و نه حضرت فاطمه در را باز کرد. ولی حضرت فاطمه خطاب به عمر گفت:«چرا دست از سر ما برنمی داری؟»
عمر دستور داد هیزم جمع کرده و در را به آتش کشیده وارد خانه شدند.حضرت فاطمه سلام الله علیها که در میان در و دیوار مجروح شده بود با گفتن “بابا یا رسول الله!” استغاثه اش بلند شد و از ستم ابوبکر و عمر شکوه کرد ولی عمر رحمی به او ننمود و با شمشیرش که در غلاف بود به پهلوهای حضرت فاطمه زد و با تازیانه اش دست ها و بازوان دختر پیامبر صلی الله علیه و آله را متورم ساخت.
حضرت علی در این حال صدای استغاثه ی حضرت فاطمه را شنیده بیرون آمد و به عمر حمله کرد و او را در یک لحظه به زمین افکند و خواست او را بکشد ولی در این لحظه سفارش پیامبر را متذکر شد که باید صبر کند و …
(سیری در سیره ی حضرت زهرا سلام الله علیها.علی اکبر بابازاده)

ای بتول پاک السلام                 قلب چاک چاک السلام
حاصل جوانی علی(ع)             ماه ارغوانی علی(ع)
لحظه ای درنگ کن بمان          وقت ناتوانی علی(ع)
بی تو سر بلند می کنند            شمنان جانی علی(ع)
بی تو سجده می کند به خاک   روح آسمانی علی(ع)

أسماء نقل می کند که:لحظات آخر عمر مبارک حضرت زهرا سلام الله علیها بود.دختر پیغمبر غسل کرد،لباس ها را تغییر داد،مشغول راز و نیاز با خدا شد.
أسماء می گوید:جلو رفتم دیدم حضرت فاطمه رو به قبله نشسته دست ها رابه سوی آسمان بلند کرده می فرماید:"خدایا به حق پیامبرانی که آن ها را برگزیدی،به گریه های حسن(ع) و حسین(ع) در فراق من،از تو می خواهم که از گناهکاران شیعیان من و شیعیان فرزندان من درگذری.”
(فرهنگ سخنان حضرت فاطمه سلام الله علیها.دشتی)