پس از وفات حضرت فاطمه سلام الله عليها حضرت علی عليه السلام وصیت نامه ی نوشته شده ی همسرش را آورد و مطالعه فرمود . عبارات و مطالب ارزشمند آن چنین بود :

به نام خداوند بخشاینده ی مهربان

« این وصیت نامه ی فاطمه دختر رسول خداست در حالی وصیت می کند که شهادت می دهد خدایی جز خدای یگانه نیست و محمد (ص) بنده و پیامبر اوست و بهشت حق است و ( آتش ) جهنم حق است و روز قیامت فرا خواهد رسید و شکی در آن نیست و خداوند مردگان را زنده و وارد محشر می کند .
ای علی ! من فاطمه دختر محمد (ص) هستم . خداوند مرا به ازدواج تو در آورد تا در دنیا و آخرت برای تو باشم . تو از دیگران بر من سزاوارتری . حنوط و غسل و کفن کردن مرا در شب به انجام رسان و شب بر من نماز بگزار و شب مرا دفن کن و هیچ کس را اطلاع نده . تو را به خدا می سپارم و بر فرزندانم تا روز قیامت سلام و درود می فرستم . »

(فرهنگ سخنان حضرت فاطمه (س).محمد دشتی)

دوباره شب شد و ظلمت بر آمد        کنار قبر زهرا (س) حیدر (ع) آمد

سلام ای بانوی پهلو شکسته            علی (ع) را بین سر قبرت نشسته

به خانه می روم رویت ببینم              بریزم اشک و با زینب (س) نشینم

بخواب آرام ای ماه یگانه                    نخواهی خورد دیگر تازیانه

بخواب آرام ای پهلو شکسته               علی (ع) بالین قبر تو نشسته

بخواب آرام با رخسار نیلی                   به پیغمبر (ص) نشان ده جای سیلی

بخواب آرام ای نور دو عینم                  که من شب ها پرستار حسینم (ع)