1-خودآرایی: بر اساس قرآن، انسان عاشق زیبائیهاست و مهمترین انگیزه در فعالیت و نشاط وی در زندگی این حس است. دورۀ جوانی، زمان جوانه زدن و شکوفایی این بعد روحی انسان است. جوان به محض احساس شخصیت و استقلال و خودیابی از جمله اموری که او را مشغول می نماید، خود آرایی و زیبا نمودن خویش است. لذا نگاهش به لباس، موی سر و سایر اموری که جلوه های زیبایی ظاهری است، نگاه دیگری می گردد.
2- جلوه گری و خودنمایی: گاهی حرف از مدگرایی، جلوه گری، خودنمایی و تفاخر به دیگران است. این ویژگی ها که از برخی ضعف های روحی انسان، چون خود کم بینی و حقارت ریشه می گیرد، موجب می شود افراد با پناه بردن به هر فکر و عمل ممکن، از جمله ایجاد تغییر شکل در ظاهر، تغییر دادن وسائل زندگی و دگرگونی در رفتار و گفتار، توجه دیگران را به خود جلب کنند و خود را از گم شدن در جامعه رها سازند.
3-مدگرایی و تجدّد طلبی: روحیۀ انسان، به گونه ای است که پیوسته از ظواهر جدید و مناظر بکر و هرچه که برای او تازگی داشته باشد لذت می برد. این همان روحیۀ نوگرایی است که نوع متعالی آن عبارت است از بهره گیری از تازه ها برای آسایش انسان ها. این روحیه در دوران جوانی که دوران رشد و شکوفایی غرایز است، حالت شتاب داری می یابد و موجب تغییر و تحولات و خواسته های جدیدی می شود.

4-الگوپذیری و تقلید افراطی: یکی از ویژگی های روحی و روانی انسان در مقطع جوانی و نوجوانی، سنخیت یابی و الگو پذیری است. جوان به دنبال کسی می گردد تا رفتارش را با او تنظیم کند و از کارها و سلوک او تقلید نماید. بر همین اساس می گوید من فلان فوتبالیست هستم یا فلان هنرپیشه هستم، یعنی سعی می کند خودش را در جای الگوی مورد نظرش قرار داده و خود را با او منطبق کند تصورش این است که رفتار مناسب با الگوی انتخابی به او شخصیت داده و موجب جلب توجه و احترام دیگران می گردد و به این صورت حس نیاز به احترام خود را نیز ارضاء می کند.
5-چشم و هم چشمی و جلب توجه دیگران: انگیزۀ رقابت و چشم و هم چشمی با دیگران، از دیگر عوامل پیروی از مد در بین جوانان و نوجوانان محسوب می شود. این انگیزه، در همه افراد وجود دارد و به گونه های مختلف بروز می کند. رقابت اگر در زمینه های مثبت جهت داده شود، باعث پیشرفت و رشد و تکامل معنوی فردی می شود؛ اما اگر جهت گیری آن به سوی امور مادی و مدپرستی باشد و فرد، سعی کند از لحاظ ظاهری ( مثلاً در سبک و شیوۀ لباس پوشیدن) از دیگران عقب نماند، سرانجام خوبی نخواهد داشت.
(برگرفته از متن تحقیق پایانی خانم سیده معصومه عزیزپور)