“ولنتاین” در واقع یک مناسبت غربی و فرهنگ وارداتی است که چند سالی است میان جوانان باب شده و همه ساله در روز 25 بهمن مطابق با 14 فوریه همراه با آداب و رسوم به خصوصی برگزار می شود. جشنی همراه با هدیه دادن و دوستی و عشق ورزیدن به نامحرم و جنس مخالف که در واقع فرصتی است تا دوستی های خیابانی از سوی متولیان ابتذال، هویتی پوشالی یابد.

این که این روز چه تاریخچه ای دارد و بر اساس چه رویدادی گرامی داشته می شود نکته ای است که همچنان نه منابع مُبدِع این طرح و نه پیروانشان اطلاعات موثقی برای پایه و اساس آن ندارند و تنها قصه ای ساختگی و تأیید نشده، محملی برای گرامی داشت این روز عنوان شده و جالب این جاست که بسیاری از جوانان وطنی بدون اطلاع از ریشه این افسانه ساختگی، پیرو این فرهنگ وارداتی شده اند که این گونه قصه سازی شده است:

زمانی فرمانروای روم باستان برای حفظ آمادگی سربازانش، از ازدواج آن ها جلوگیری می کرده است به دلیل این که ازدواج باعث سستی آن ها خواهد شد. در این بین کشیشی به نام “ولنتاین” مبادرت به عقد سربازان با دختران می نموده است که پس از اطلاع فرمانروا، به زندان می افتد. کشیش در زندان عاشق دختر زندانبان شده و خطاب به وی کارت هایی را می نوشته است و عاقبت در روز 14 فوریه به دستور شاه و به جرم اقداماتش اعدام شده و توسط غربی ها ” شهید عشق” نامیده می شود!

اما آن چه باعث شده تا این افسانه به شدت توسط رسانه های خارجی و در تمام دنیا تبلیغ شود، دورنمای ضد فرهنگی این جریان است که مبنایی برای رواج فرهنگ بی بندوباری و ابتذال است و هرساله تحت عنوان “روز عشق” انواع و اقسام اعمال ناپاک و خلاف اخلاق در پوشش پاک عشق و محبت انجام می گیرد!

آن چه که پشت پرده ولنتاین را این روزها بیشتر نمایان می کند، تلاش و تبلیغات برای از هم پاشیدن بنیان خانواده ها، جلوگیری از ازدواج و ترویج دوست یابی و دوست گزینی به جای انتخاب همسر و تشکیل خانواده است. این اهداف در قالب سریال های ماهواره ای فارسی زبان که به خانواده ها هجوم بیشتری آورده است، نمود عینی تری دارد که البته همراه با واردات ولنتاین که سالیان سال است اتفاق افتاده ، در یک سیاست تعریف می شوند!

اما رواج این فرهنگ وارداتی نگران کننده تر می شود وقتی بدانیم که در میان برخی پدران و مادران هم رسوخ کرده است! اگرچه مرد به همسر خود و زن به شوهرش در این روز به اصطلاح عشق می ورزد اما این حرکت در چنین روزی در سایه تبلیغات شبکه های ماهواره ای، تنها می تواند برای جوان و فرزند خانواده به عنوان یک الگو تلقی شده و مهر تأییدی باشد بر یک فرهنگ غلط و ناپاک که حاصل آن دوری گزینی از ازدواج و حفظ روابطی است برای فروپاشی اخلاقی جامعه.

اگرچه برخی اعتقاد دارند نفوذ آئین هایی نظیر ولنتاین ناشی از تهاجم فرهنگی است اما به نظر می رسد این موضوع به علت خلأ فرهنگی جامعه در این زمینه، مورد استقبال قرار گرفته است. در حالی که این پدیده در فرهنگ و تاریخ ما وجود دارد اما درست و پررنگ به جوانان معرفی نشده است؛ روز مادر، روز پدر، روز دختر، روز ازدواج حضرت علی علیه السلام و حضرت زهرا علیها سلام تنها نمونه ای از فرهنگ مذهبی ماست که نه تنها افسانه نیست و قصه سازی نشده است که ریشه در باورها و مذهب ما دارد و حتماً می تواند به استحکام خانوده و عشق حقیقی همراه با هویت کمک کند.

پس شایسته است خانواده ها و جوانان به تأسی از آموزه های اسلامی، از ورود هرگونه رسوم و آئین های خرافی و به ویژه بیان گر فرهنگ ضد اخلاقی به جامعه ممانعت کرده و مراسمات و موارد مشابه ملی و دینی که به مراتب بیشتر، بهتر، پربارتر و متقن است را پررنگ تر و باشکوه تر اجرا نمایند. البته که نقش مسئولین و دستگاه های مربوطه نیز در فرهنگ سازی و بهبود این امر نمایان است.

………………………………………………

منبع: telegram.me/basiratafzayi