متاب امشب ای ماه!
متاب امشب ای ماه!
امشب غمگین ترین ماه، آسمان دنیا را تماشا می کند.
آسمان! چه دلگیری امشب؛ گویی غمِ مصیبتی به گستردگی زمین، قلبت را می فشرد.
امشب، فرشته های سیاه پوش، بال در بال هم، فوج فوج به زمین می آیند و ترانه غم می سرایند.
در و دیوار خرابه، از اندوه زینب (س) بر سر و سینه می کوبند.
امشب، چشمه های آسمان از گریه خونین زینب (س) خون می بارد و چهره زمین از وسعت اندوه، تاریک است.
متاب امشب ای ماه، متاب!
هیچ می دانی امشب، گیسوان پریشان رقیه (س) به خواب کدامین نوازش رفته است؟
متاب که دردهای آشکار بسیار است.
متاب که زخم های بی شمار بسیار است.
متاب که دل پر شرار زینب (س) به شراره جدایی نازنینی دیگر، در سوز و گداز است.
متاب که امشب خرابه ی شام، از داغ سه ساله ی گل حسین (ع) تیره ترین خرابه دنیاست.
متاب ای ماه، متاب!
(فاطمه سه ساله، ویژه نامه شهادت حضرت رقیه سلام الله علیها)