یکی از علمای بزرگ و از سلسله ی جلیله ی سادات، نقل فرموده است: وقتی پدر علامه ام را پس از مرگ، در خواب دیدم پرسش هایی از ایشان پرسیدم و پاسخ هایی شنیدم:

1)    ارواحی که در عالم برزخ معذبند، عذاب و سختی های آن ها چگونه است؟
در پاسخ فرمودند: آن چه برای تو که هنوز در عالم دنیا هستی می توان بیان کرد به طور مثال آن است که هرگاه در دره ای از کوهستان باشی و از چهار سمت، کوه های بسیار مرتفعی که هیچ توانائی بر بالا رفتن از آن ها نباشد و در آن حال گرگی هم تو را دنبال کند و هیچ راه فراری از آن نباشد.

2)    آیا خیراتی که در دنیا برای شما انجام داده ام به شما رسیده و کیفیت بهره مندی شما از خیرات ما چگونه است؟
در پاسخ فرمود: بلی تمامی آن ها به من رسیده است و اما کیفیت بهره مندی از آن ها را هم به ذکر مثالی برای شما بیان می کنم: هرگاه در حمام بسیار گرم پر از جمعیتی باشی که در اثر کثرت تنفس و بخار و حرارت، نفس کشیدنت سخت باشد، در آن حال گوشه ی درب حمام باز شود و نسیم خنک به تو برسد، چه قدر شاد و راحت و آزاد می شوی؟! چنین است حال ما هنگام رسیدن خیرات شما.

(داستان های شگفت.آیت الله عبدالحسین دستغیب.صص409-408)