تلاش بچه ها زياد بود اما شهيدی پيدا نمی شد . يكی از دوستان نوار مرثيه ی ايام فاطميه (س) را گذاشت . ناخودآگاه اشك بچه ها جاری شد .
بعد از آن حركت كرديم . در حين جستجو روبروی پاسگاه مرزی بوديم . يك دفعه استخوان يك بند انگشت نظرم را جلب كرد . با سرنيزه مشغول كندن شدم . يك تكه پيراهن از زير خاك نمايان شد . مطمئن شدم شهيدی در اين جاست .
با فرياد بچه ها را صدا كردم . با ذكر « يا زهرا سلام الله عليها » خاك ها را كنار زديم . پيكر شهيد كاملاً نمايان شد . لحظاتی بعد متوجه شدم شهيد ديگری درست در كنار او قرار دارد به طوری كه صورت هايشان رو به همديگر بود . با فرستادن صلوات پيكر شهدا را از خاك خارج كرديم .
در كمال تعجب مشاهده كرديم كه پشت پيراهن هر دو شهيد بی نشان نوشته بود : ” می روم تا انتقام سيلی زهرا (س) بگيرم ” !

(راوی : بسيجيان تفحص)