اربعين پاي پياده رفت از دستم كه رفت....
منظر دل هاي ماست كرببلاي حسين (ع)
مرغ دل ما زند پر به هواي حسين (ع)
يك نگه كربلا بِه بود از صد بهشت
جنّت اهل دل است صحن و سراي حسين (ع)
امام صادق عليه السلام:
چون روز قيامت شود منادي فرياد زند كه زوّار امام حسين عليه السلام كجايند؟
گروهي برخيزند كه شماره ايشان را جز خداي عزّوجلّ كسي نداند!
خداوند گويد: “زيارت قبر او براي چه كرديد؟”
گويند: اي پروردگار! رسول خدا (ص) و حضرت علي (ع) و حضرت فاطمه (س) را دوست داريم. از آن آزارها كه به آن حضرت رسيد، دل ما سوخت و به زيارت او رفتيم.
خطاب آيد: “اي محمد، علي، فاطمه، حسن و حسين (عليهم السلام)! با آنان بپيونديد كه شما در درجه ايشان باشيد و زير پرچم رسول خدا (ص) فراهم گرديد.”
پس در سايه آن پرچم نشينند و حضرت علي (ع) آن را نگاه دارد تا همه باهم به بهشت روند و همه پيش آن عَلم و در طرف راست و چپ باشند.
(نفس المهموم.شيخ عباس قمي)
عشق يعني به تو رسيدن
يعني نفس كشيدن
تو خاك سرزمينت …
«اللّهمّ ارزُقنا كربَلا»