انقلاب اسلامی ایران، همواره کانون توجه سیاستمداران، صاحب نظران علوم اجتماعی، مردم و گروه های مختلف در جهان بوده است. این انقلاب دارای ویژگی های منحصر به فردی است که آن را از انقلاب های اجتماعی بزرگ جهان متمایز می کند؛ انقلابی که باتوجه به پیشینه انقلاب های اجتماعی گذشته، کمتر کسی وقوع آن را پیش بینی می کرد.

دامنه تأثیر انقلاب ها هیچ گاه به سطح داخلی محدود نمی شود بلکه بر نظام بین الملل نیز اثرگذار است. چنان که تأثیر انقلاب اسلامی ایران، امروز پس از گذشت سه دهه از وقوع آن، در خیزش مردم خاورمیانه دیده می شود.

تأکید بر فرهنگی بودن انقلاب اسلامی و اصرار بر استقلالِ از دیگر قدرت ها و بازیابی هویت خودی، از جمله مسائلی است که در آراء امام خمینی (رحمه الله علیه) مطرح شده است که فرمودند: «ما می خواهیم که این انقلابمان را، انقلاب فرهنگی مان را، انقلاب اسلامی مان را به همه ممالک صادر کنیم.» (صحیفه نور.ج13.ص91)

در حقیقت، انقلاب اسلامی ایران با دیگر انقلاب ها تفاوتی اساسی داشت که از عمده ترین آن می توان به فرهنگی و هویتی بودن این انقلاب اشاره نمود.

(درآمدی تحلیلی بر انقلاب اسلامی ایران.محمدرحیم عیوضی و محمدجواد هراتی)

بر همين اساس، يكي از رازهاي ماندگاري انقلاب اسلامي ايران را مي توان همين ماهيت فرهنگي دانست كه بر اساس فرهنگ اسلامي و ديني شكل گرفته است.