سواد رسانه ای چیست؟
«سواد رسانه ای» مفهومی قدیمی است که اولین بار “مارشال مک لوهان” در سال 1965 به کار برد. او معتقد بود در دوره ی دهکده ی جهانی باید انسان ها به سواد جدیدی به نام «سواد رسانه ای» دست یابند. سواد رسانه ای مجموعه ای از چشم اندازهاست که ما به طور فعالانه برای قرار گرفتن در معرض رسانه از آن بهره برداری می کنیم تا معنای پیام هایی را که با آن ها مواجه می شویم تفسیر کنیم.
رشد تکنولوژی های نوین ارتباطی، معنای باسواد بودن را در دنیای امروز تغییر داده است و در قرن جدید تنها دیگر به فردی که خواندن و نوشتن می داند باسواد اطلاق نمی شود بلکه توانایی تعبیر و تفسیر پیام های رسانه ای به همان اندازه سواد محسوب می شود که خواندن و نوشتن ضروری و مهم است.

سطح سواد رسانه ای یک جامعه مهم ترین عاملی است که افراد را در مواجهه با رسانه ها در حالت انتخاب یا انفعال قرار می دهد. درک سواد رسانه ای موجب می شود که مخاطبان رسانه ها با توانایی درک پیام های رسانه ای به تعبیر و تفسیر آن ها پرداخته و از وضعیت مصرف کننده ی منفعل، به مصرف کننده ی هوشیار و انتقادی رسانه ها تبدیل شوند و این همان مواجهه ی هوشمندانه با دنیای رسانه ای است.
از همین منظر، باید گفت که سواد رسانه ای نهضتی علیه رسانه ها نیست بلکه این پدیده، عادات رسانه ای افراد را تغییر داده و با هوشیار کردن مخاطب، به او می آموزد که چه طور از رسانه ها استفاده کند.
(بشقاب های سمی،حسین امانلو،ص47)