بر اساس روایات اسلامی یکی از عوامل زمینه ساز پاکی و اخلاق نیک، داشتن تغذیه مناسب است؛ هم از نظر نوع غذا و هم از نظر حلال و حرام بودن آن ها. دانشمندان امروزی نیز معتقدند بسیاری از پدیده های اخلاقی به خاطر هورمون هایی است که غده های بدن تراوش می کند و تراوش غده ها رابطه ی نزدیکی با تغذیه دارد و در نتیجه در اخلاق افراد نیز تأثیرگذار خواهد بود.

از جمله چیزهایی که در روحیات اخلاقی انسان تأثیر بسزایی دارد اجتناب از خوردن غذاهای حرام است. غدای حرام، قلب را تاریک و روح را ظلمانی کرده و فضائل اخلاقی را ضعیف می سازد. 1

امام علی علیه السلام فرمودند: «بسا لقمه ای گلوگیر که از لقمه های فراوانی انسان را محروم می کند». 2

خوردن و بهره بردن که قرآن و اسلام آن را مجاز می شمارند به همان اندازه نیاز است که تابع میانه روی و اعتدال باشد و از مصرف کردن افراطی و بیرون از اندازه که متضاد با احوال فطری انسان و باعث تباهی و نابودی است مجاز نمی شمارد. 3

اولیای الهی بر سر هر سفره نمی نشستند و بر هر لقمه ای دست دراز نمی کردند چون می دانستند آن چه که باید از روزی حلال برسد، می رسد. 4

……………………………………………
پی نوشت ها:
1) ناصر مکارم شیرازی،اخلاق در قرآن،ص 214
2) نهج البلاغه،محمد دشتی،حکمت 171
3) احمد آرام،الحیاه،ص 159
4) محمد دشتی،همان

(برگرفته از متن تحقیق پایانی طلبه خانم نساء اردشیری)