فكرت كه درگير باشد، همه دنيا برايت بي اهميت است.

دلتنگي، درد عجيبي است،

درد عجيبي است كه نمي تواني درد دلت را به كسي بگويي،

فقط تو مي داني و خداي تو.

خيلي وقت ها آن قدر دلتنگ مي شوي كه آرام و قرار نداري،

دلت مي خواهد هرچيز و هركس را كه مي بيني، خبر از يك يار آشنا برايت بياورند.

آيا شده در انتظار مولاي منتظَر، اين گونه ناآرام و بي قرار باشي؟!

چه قدر براي رسيدن به آقايي كه آشنا اما غريب است، دلتنگ و بي تابي؟!

چند قدم براي نزديك شدن به تكسوار عشق، برداشته اي…….؟؟؟