تغيير قبله از بيت المقدس به خانه ی كعبه برای همه سؤال برانگيز بود . آن ها گمان می كردند هر حكمی بايد ثابت باشد ، می گفتند : اگر می بايست ما به سوی كعبه نماز بخوانيم چرا از همان روز اول نگفتند و اگر بيت المقدس مقدم بود كه قبله ی انبياء پيشين محسوب می شد چرا تغيير يافت ؟
دشمنان نيز ميدان وسيعی برای سم پاشی يافتند . شايد می گفتند : او در آغاز متوجه قبله ی پيامبران گذشته شد اما پس از پيروزی هايش ، نژادپرستی بر او غلبه نمود و آن را به قبله ی قوم خود تبديل كرد ! يا می گفتند : او برای جلب توجه يهود و مسيحيان ، نخست بيت المقدس را پذيرفت ، هنگامی كه مؤثر نيفتاد آن را تبديل به كعبه كرد .

لذا قرآن كريم صريحاً می فرمايد : « در اين ، يك آزمايش بزرگ برای مشخص شدن وضع مؤمنان و مشركان بود » .
(بقره.143)

بعيد نيست كه يكی از علل مهم تغيير قبله ، مسئله ی زير باشد:

از آن جا كه خانه ی كعبه در آن زمان كانون بت های مشركان بود ، دستور داده شد مسلمانان موقتاً به سوی بيت المقدس نماز بخوانند و به اين ترتيب صفوف خود را از مشركان جدا كنند . اما هنگامی كه به مدينه عهجرت كردند و تشكيل حكومت و ملتی دادند و صفوف آن ها از ديگران كاملاً مشخص شد ديگر ادامه ی اين وضع ضرورت نداشت . در اين هنگام به سوی كعبه ، قديمی ترين مركز توحيد و پرسابقه ترين كانون انبياء بازگشتند . بديهی است هم نماز خواندن بببببه سوی بيت المقدس برای آن ها كه خانه ی كعبه را سرمايه ی معنوی نژاد خود می دانستند مشكل بود و هم بازگشت به سوی كعبه از بيت المقدس بعد از عادت كردن به قبله ی نخست .
مسلمانان به اين وسيله در بوته ی آزمايش قرار گرفتند تا آن چه از آثار شرك در وجودشلن ات در اين كوره ی داغ بسوزد و پيوندهای خود را از گذشته ی شرك آلودشان ببرند و روح تسليم مطلق در برابر فرمان حق در وجودشان پيدا گردد .

(فلسفه و اسرار احكام . محمد وحيدی)