منظر دل هاي ماست كرببلاي حسين (ع)
مرغ دل ما زند پر به هواي حسين (ع)
يك نگه كربلا بِه بود از صد بهشت
جنّت اهل دل است صحن و سراي حسين (ع)
امام صادق عليه السلام:
چون روز قيامت شود منادي فرياد زند كه زوّار امام حسين عليه السلام كجايند؟
گروهي برخيزند كه شماره ايشان را جز خداي عزّوجلّ كسي نداند!
خداوند گويد: “زيارت قبر او براي چه كرديد؟”
گويند: اي پروردگار! رسول خدا (ص) و حضرت علي (ع) و حضرت فاطمه (س) را دوست داريم. از آن آزارها كه به آن حضرت رسيد، دل ما سوخت و به زيارت او رفتيم.
خطاب آيد: “اي محمد، علي، فاطمه، حسن و حسين (عليهم السلام)! با آنان بپيونديد كه شما در درجه ايشان باشيد و زير پرچم رسول خدا (ص) فراهم گرديد.”
پس در سايه آن پرچم نشينند و حضرت علي (ع) آن را نگاه دارد تا همه باهم به بهشت روند و همه پيش آن عَلم و در طرف راست و چپ باشند.
(نفس المهموم.شيخ عباس قمي)
عشق يعني به تو رسيدن
يعني نفس كشيدن
تو خاك سرزمينت …
«اللّهمّ ارزُقنا كربَلا»