ماه شعبان مقدمه است برای ماه مبارك رمضان كه مردم مهيا بشوند برای ورود در ماه مبارك رمضان و ورود در « ضيافت الله » . شما وقتی كه می خواهيد به مهمانی برويد خوب ، يك موضع ديگری – غالباً البته – يك وضع ديگری خودتان را درست می كنيد ، لباسی تغيير می دهيد و يك طور ديگری وارد می شويد . آن طوری كه در خانه هستيد يك تغييری می دهيد . ماه شعبان برای اين است كه همان مهيا بودنی كه می خواهيد مهمانی برويد ، خودتان را مهيا می كنيد و سر و ظاهراتان را ، سر و صورتتان را يك قدری فرق می گذاريد با آن وقتی كه در خانه هستيد . در ضيافت خدا ، ماه شعبان برای مهيا كردن اين افراد است ، مهيا كردن مسلمين است برای ضيافت خدا ، ادبش آن مناجات شعبانيه است . من نديده ام در ادعيه ، دعايی را كه گفته شده باشد همه ی امام ها اين دعا را می خواندند ، در دعای شعبانيه اين هست ، اما من يادم نيست كه در يك دعای ديگری ديده باشم كه همه ی ائمه اين را می خواندند . اين مناجات شعبانيه برای اين است كه شما را ، همه را مهيا كند برای « ضيافت الله » .

(ماه نور.ويژه نامه ی ماه شعبان)