پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم فرمودند : « مَن حُرمَها فقَد حُرمَ الخَیرَ کُلّه : هر کس از شب قدر محروم گردد ، از تمام خیرات بی نصیب شد است . »
حضرت محمّد صلّی الله علیه و آله و سلّم نه تنها در شب قدر بیدار بودند بلکه دهه ی سوم ماه مبارک رمضان کاملاً بستر خواب را جمع می کردند و به عبادت می پرداختند . حضرت علی علیه السلام در این خصوص فرمودند : « رسول خدا رخت خوابش را جمع می کرد و کمربند (همّت) را در دهه ی آخر از ماه رمضان محکم می بست و همیشه این گونه بود که اهل و عیالش را در شب بیست و سوم بیدار نگه می داشت و بر روی خواب رفتگان در آن شب آب می پاشید . »

امام علی علیه السلام نیز در طول سال ، شب هنگام آن گاه که شب پرده های تاریکی را انداخته بود ، بیدار می شدند و مشغول عبادت و شب زنده داری می گشتند اما در شب های قدر حال ویژه ای داشتند .
در روایتی آمده است : « روش فاطمه علیها سلام این بود که هیچ فردی از خانواده ی خویش را نمی گذاشت در آن شب (بیست و سوم) بخوابد و آن ها را با کمی غذا و آمادگی در روز درمان می نمود و می فرمود : محروم است کسی که از خیر آن شب محروم شود . »

(ویژه نامه ی شبی بهتر از هزار ماه . معاونت فرهنگی سازمان اوقاف و امور خیریه)