روشنگر آفتاب ، عباس (ع) آمد
تفسير زلال آب ، عباس (ع) آمد
خيزيد گل آريد و گل افشانيد
زيرا كه گل بوتراب ، عباس (ع) آمد

ای دست تو دستگير عالم
وی در رخ تو علی (ع) مجسم
دريای عميق مهربانی
تمثال علی (ع) ، علی (ع) ثانی
مرآت حسين (ع) ، مظهر عشق
گل واژه ی ناب دفتر عشق
ای عبد خدانما ، أباالفضل (ع)
درياب مرا دمی ، أباالفضل (ع)

ميلاد گل رسول (ص) و زهرا (س) وعلی (ع) است
زيرا كه جهان خجسته زين نور جلی است
ما را دگر از روز جزا بيمی نيست
چون بر دل ما عشق حسين بن علی (ع) است

ای پناه مستمندان يا حسين بن علی (ع)
ای دوای دردمندان يا حسين بن علی (ع)
كشتی راه نجات ما گنه كاران
رس به فرياد غريبان يا حسين بن علی (ع)

گفتم شبی به مهدی (ع) بردی دلم ز دستم
من منتظر به راهت شب تا سحر نشستم

گفتا چه کار بهتر از انتظار جانان
من راه وصل خود را بر روی تو نبستم

گفتم دلم ندارد بی تو قرار و آرام
من عقده ی دلم را امشب دگر گسستم

گفتا حجاب وصلت باشد هوای نفست
گر نفس را شکستی دستت رسد به دستم

گفتم ببخش جرمم ای رحمت الهی
شرمنده ی تو بودم شرمنده ی تو هستم

گفتا هزار نوبت از جرم تو گذشتم

اعمال تو بدیدم چشمان خود ببستم

اما مباش نومید از خانه ی امیدم

من کی دل محب شرمنده را شکستم

الهی! ما همه بیچاره ایم و تو تنها چاره ای  و ما همه هیچ کاره ایم و تنها تو کاره ای.

الهی! چون تو حاضری چه جویم   و چون تو ناظری چه گویم؟

الهی! عقل و عشق سنگ و شیشه اند . عاشقان از عاقلان نالند نه از جاهلان.

الهی! ای آشنایم ! تو خود دانی که بیگانه ام , بیگانه ترم کن . خوشا به حال مومن که غریب است!